Vrt ljubavi, Vilijem Blejk

Vrt ljubavi


Videh u vrtu ljubavi
što nikad ne videh na svom putu
sjajnu crkvicu, podignutu
tamo gde nekad igrah po travi.

Na crkvici behu vrata čvrsta,
nad njima ne čini napisano,
pa skrenuh vrtu ljubavi, tamo
gde beše cveće najlepših vrsta,

i mesto cveća videh bele
nadgrobne ploče i, u crnini,
popove što kružeći po grobnoj tmini
trnje stavljaju na moje želje.


Viljem Blejk

prevod M. Pavlovića i LJ. Simovića